Aplikacja dotyku u osób w silnym stresie lub po trudnych przeżyciach, urazach, etc.
Rola dotyku nie tylko w terapii, w masażu, ale także w komunikacji interpersonalnej.
Temat nie dotyczy jedynie samej strony technicznej, metodyki zabiegów, ale także organizacji praktyki, budowania relacji, przestrzeni. W odpowiedzi na pytania:
W rozmowach: Pytania o bardzo ważne wskazówki techniczne.
1. Na konferencji mówiłeś o tzw. wczesnej interwencji w sytuacji post stresowej. I siedzi to we mnie, zwłaszcza dzisiaj. Mam na myśli obecną sytuację, ale także ponieważ tyle osób z góry deklaruje że uda się kogoś zrelaksować, rozluźnić, ale to są takie wstępne oferty.
Paradoksalnie takiej interwencji w pracy z człowiekiem nie da się ująć jako zabiegi stricte terapeutyczne jak to najczęściej dotychczas rozumieliśmy. (…) Można coś więcej?
2. Nie ma zleceń, więc nie ma refundacji, a potrzeby są ogromne, dlatego proszę chociaż o minimalne wskazówki. Przedstawiałeś taki „uniwersalny kod” jak budować poczucie bezpieczeństwa i zaufania w zabiegach gdzie jest aplikowany dotyk nawet u osób z problemami akceptacji siebie lub z awersją do dotyku. Możesz rozwinąć temat?
3. Wiem że nie prowadzisz obecnie kursów dotyczących koncepcji IMBW, a tam jest poruszanych sporo aspektów psychosomatycznych. Proszę czy możesz przybliżyć chociaż w punktach jak postępować z osobami po silnym epizodzie stresowych, którzy korzystają jednak z innych zabiegów: min. ofiary przemocy lub po urazach, traumie. Także „relaksację” jako warunek, wstęp do skuteczności innych zabiegów w pracy z człowiekiem, z uwagi na różne cele.
4. Mam pytanie, jak to się stało że w praktyce zajął się pan tematyką: dotyku nie tylko w terapii, ale w komunikacji interpersonalnej? Jeśli zaczynał pan od pracy klinicznej? (…)
5. Coraz bardziej przekonuje mnie opcjonalna praca poprzez luźne ubranie, jeśli jest taka sytuacja i nie ma innych możliwości. Wiem że chodzi tu - w pracy z człowiekiem - o bardzo subtelną pracę z dotykiem, z tkanką łączną, nie tyle dosłownie masaż. Proszę o więcej.
- Trochę zawiłe te pytania, bardzo obszerne tematy, ale rozumiem. Chodziło w sumie o prezentacje i rozmowy na dwóch konferencjach: w Jaśle i w Tesalonikach w Grecji, rozmowy na forach, tematy dotyczące reakcji psychosomatycznych na sam dotyk, nie tylko na masaż.
To dosyć ważne tematy, a jeśli mają być przedstawione w punktach, to raczej jako podstawowy standard postępowania, a nie jako uniwersalne metody. Proszę mieć na uwadze iż to są jedynie doświadczenia praktyka, trudne także o jednoznaczne badania naukowe z uwagi na tak rozległą tematykę. Mogę się jedynie pokusić o podstawowe wskazówki, natomiast z czasem zapraszam zainteresowanych na szkolenia.
Na końcu artykuły linki do poprzednich artykułów o podobnej tematyce.
A. Zanim rozpoczniemy zabiegi, sesje:
- Gdzie i kiedy się zaczyna. Wszystko zaczyna się od zrozumienia tzw. „oferty”, dalej wstępnej rozmowy jeszcze przez telefon i później już przed zabiegiem, masażem, sesją, w zależności od kwalifikacji i kompetencji. Warto je krótko przedstawić.
Podstawowe pytania. Warto je zadać na wstępie: Jakie są pana, pani oczekiwania, potrzeby. Oczywiście co do zabiegów, sesji i jeśli są w zakresie naszych usług.
- Podstawowe informacje. Wstępny wywiad zdrowotny i jeszcze przed przystąpieniem do zabiegu, informujemy min.: jak będzie przebiegał zabieg, jakie partie ciała będą masowane/dotykane i zrozumiale tłumaczymy jak się przygotować.
- Nie tylko semantyka. Unikamy określenia typu masaż całościowy, raczej masaż ogólny ze szczególnym opracowaniem. (…) Masaż całościowy powoduje czasem sporo nieporozumień.
- Opcja zabiegu poprzez ubranie. Bywa tak iż wstępną pierwszą sesję, możemy przeprowadzić u korzystającego, ubranego w luźny strój, lub pośrednio pracujemy poprzez ubranie, a bezpośrednio np. tylko z twarzą, stopami, łydkami, to zależy od zakresu. Natomiast jeśli jest to zabieg, masaż ogólny, osoba podczas zabiegu powinna być cały czas przykryta, a odsłaniane są jedynie aktualnie masowane partie ciała, min. kwestia temperatury, komfortu, możliwych problemów fizjologicznych, reakcji na uwalnianie napięć, etc.
Warto zastosować się do standardu: Pacjent, podczas zabiegu jest przykryty, odsłaniamy jedynie aktualnie masowaną część ciała.
5. Podstawa to cel zabiegów, a nie metody. Nie możemy także zakładać że klient czy pacjent wie dokładnie na czym polega dany zabieg, jw. Z drugiej strony promowanie wybranych metod, powoduje iż klienci wcześniej sięgają po informacje w Internecie i czasem przychodzą z mocną sugestią, przekonaniem jak powinna przebiegać dana metoda.
B) Poczucie sprawczości, czyli to mój masaż, moje decyzje.
6. Przed rozpoczęciem zabiegów pytamy w jakiej pozycji jest komuś wygodniej, naturalnie.
- Pozycja podczas zabiegów, dotyczy dłuższych zabiegów, sesji. Dla lepszej komunikacji i komfortu, jeśli dana osoba tego potrzebuje, stara się utrzymać kontakt wzrokowy lub werbalny, jest bardzo napięta, itd. warto zaproponować aby na początku położyła się w wygodnej pozycji, bez sugerowania w jakiej. Dlaczego? Możemy od razu zaobserwować, iż ktoś kładzie się na plecach lub w pozycji na boku. Wtedy rozpoczynamy zabieg tak aby był właśnie utrzymany kontakt wzrokowy lub werbalny.
Tradycyjnie czy według potrzeb? Większość tzw. masaży relaksacyjnych, całościowych (ogólnych) lub tzw. zabiegów na ciało, w nurcie Spa, rozpoczyna się najczęściej od ułożenie się klienta na brzuchu i początkowo masażu grzbietu. W sytuacjach które tu omawiamy jest inaczej. Ponieważ w pozycji leżąc na brzuchu, zwłaszcza w potrzebie kontaktu wzrokowego, werbalnego, będzie niewygodnie, spowoduje to napięcie, dyskomfort. W obecnym czasie coraz częściej bez względu na cel zabiegów, pacjenci mają potrzebę rozmowy.
Poduszki, wałki, opcjonalnie. W klasycznych formach masaży, mamy tendencje do podkładania specjalnych wałków od razu, co sugeruje, a czasem wręcz wymusza pewne pozycje. Pytamy o to czy coś podłożyć, w zależności od początkowej wybranej pozycji.
C) Faza wstępna.
- Opcjonalnie zaczynamy poprzez ręcznik. Jeśli już rozpoczynamy zabieg, to pierwszy dotyk, wstępne uciski, można przeprowadzić poprzez „nakrycie”. Korzystamy z jednorazowych ręczników, włóknin, itp. A dopiero na to ewentualnie przykrywamy ręcznikiem, który po wstępnych chwytach, ściągamy tak, aby zostały zakryte niemasowane partie ciała.
- Konsekwencja dotyku. Od pierwszego dotyku, choć jeszcze nie właściwego masażu, staramy się utrzymać w miarę możliwości stały kontakt, przechodząc do poszczególnych chwytów. Rozpoczynamy od prostych technik, bez niepotrzebnej stymulacji, z większą amplitudą i mniejszą częstotliwością. Dopiero po kilku pierwszych sekwencjach poprawiamy ewentualnie ręcznik, dodatkowo okrywamy, czy podkładamy pod stopy wałki, w zależności od ułożenia i rodzaju zabiegu. Nie zaczynamy od razu od olejków, czy innych preparatów.
- Spontaniczne szukanie komfortowej pozycji. Bywa że pacjent w tym momencie przyjmuję po pierwszych technikach, bardziej wygodną pozycje, jakby chciał się inaczej ułożyć.
D) Podstawowe wskazówki do właściwej pracy
Pierwsze chwyty, techniki które mogą być odczuwane jako wstępna relaksacja, są także w rzeczywistości okazją do palpacyjnej diagnostyki ogólnych napięć oraz reakcji na sam dotyk. Można także wyczuć minimalne restrykcje tkankowe, preferencje do ułożenia, itd.
- Jakimi częściami dłoni zaczynamy zabiegi. U osób bardzo napiętych, wrażliwych, lub jeśli jest dla nich trudny odbiór dotyku, podstawowe chwyty wykonujemy miękkimi strukturami dłoni, lub później przedramionami. Daje to możliwość stopniowania nacisku i później głębszej pracy, a także aby pacjent nie odczuwał głębszej interwencji. Nie pracujemy od razu poszczególnymi palcami. Miękkość wyniosłości dłoni, kłębu i kłębiku sprawiają iż praca z człowiekiem może być odpowiednio głęboka, ale bez poczucia głębszej ingerencji.
Początkowo bez środków poślizgowych. Wstępnie mamy dodatkowe informacja na temat stanu skóry i tkanek bardzie powierzchownych, na tyle na ile jest to możliwe staramy się wyczuwać różnice temperatur, natłuszczenia, pracę warstwową tkanek miękkich. Po wstępnym rozeznaniu dopiero warto zastosować odpowiednie środki.
12. Płynność, elastyczność i przejście z kontaktem dotykowym. Bardzo ważna jest płynność i elastyczność wykonywania poszczególnych technik. Stosuje się tzw. techniki pętlowe, polegające na tym, iż pierwszy chwyt jest miękki, powierzchowny, wracamy do połowy amplitudy danej techniki i dopiero kolejnym razem chwyt jest głębszy, właściwy. Próbujemy to zsynchronizować z oddechem, wycofując się lub uwalniając napięcie podczas wydechu.
13. Miękko, głęboko, warstwowo, bezboleśnie. To dotyczy przede wszystkim mojego podejścia do pracy z ludźmi i pierwotnie także koncepcji Integracyjnego Masażu Body Work. Ale te cztery warunki są standardem w różnych celach i metodach. Rzecz jasna, dotyczy to umiejętności wyczucia odpowiedniej amplitudy i częstotliwości podczas poszczególnych technik, w zależności od reakcji pacjenta.
14. Techniki głębokie zbyt szybko aplikowane. Czasem bywa tak, iż zbyt głęboka praca powodują odwrotny skutek, zamiast rozluźnienia, zwiększają napięcie. Zdarza się, iż musimy się wycofać, pracować przez moment dystalnie od miejsca napięcia i powracamy.
15. Pracujemy z obwodu, potem stopniowo z miejscami problematycznymi. Zarówno silne napięcia, nadwrażliwość, awersja do dotyku, wymagają początkowej pracy dystalnej.
Uwarunkowanie jest takie, iż mamy odpowiednią ilość czasu, dajmy na to, około 90 minut. Pracujemy z wspomnianymi osobami w silnym stresie, w ogólnym zwiększonym napięciu, nadwrażliwości, czasem trudnymi do określenia od razu reakcjami nie tylko na masaż, ale na sam dotyk. Zwłaszcza jeśli jest to pierwszy zabieg, mamy czas, to jest proces!
Następne części artykułu będą dołączone poniżej. C.d.n.
_________________________________________
- W pełnym zakresie, dodatkowe informacje są zawarte w książce: Integracyjny Masaż Bodywork, masaż w odnowie biologicznej i psychosomatycznej oraz w skrypcie.
Fragmenty dostępne są na stronie: http://bodyworker.pl/1_14_ksiazki-audycje.html
W artykule wykorzystałem archiwalne zdjęcia, ponieważ nie jest to materiał czy projekt realizowany w związku z obecną sytuacją. Zajmuję się powyższą problematyką, min: psychosomatyką, pracą z osobami w silnym stresie, dotykiem w terapii, a także w komunikacji interpersonalnej, od ponad 25 lat. Więcej informacji na temat koncepcji Integracyjnego Masażu Body Work, w procesie na stronie:
http://bodyworker.pl/1_6_psychosomatyka-stres.html
Poniżej kilka artykułów dotyczących podobnych tematów:
http://bodyworker.pl/1_11_83_nie-mial-pojecia-dlaczego-tak-mozna-zareagowac.html
http://bodyworker.pl/1_11_77_miekko-gleboko-warstwowo-bezbolesnie.html
http://bodyworker.pl/1_11_60_mezczyzna-tez-czlowiek-czyli-faceci-na-zabiegach.html
http://bodyworker.pl/1_11_86_miekko-gleboko-warstwowo-bezbolesnie.-dlaczego-tak.html
Aplikacja dotyku u osób w silnym stresie lub po trudnych przeżyciach, urazach, etc.
Rola dotyku nie tylko w terapii, w masażu, ale także w komunikacji interpersonalnej.
Temat nie dotyczy jedynie samej strony technicznej, metodyki zabiegów, ale także organizacji praktyki, budowania relacji, przestrzeni. W odpowiedzi na pytania:
W rozmowach: Pytania o bardzo ważne wskazówki techniczne.
1. Na konferencji mówiłeś o tzw. wczesnej interwencji w sytuacji post stresowej. I siedzi to we mnie, zwłaszcza dzisiaj. Mam na myśli obecną sytuację, ale także ponieważ tyle osób z góry deklaruje że uda się kogoś zrelaksować, rozluźnić, ale to są takie wstępne oferty.
Paradoksalnie takiej interwencji w pracy z człowiekiem nie da się ująć jako zabiegi stricte terapeutyczne jak to najczęściej dotychczas rozumieliśmy. (…) Można coś więcej?
2. Nie ma zleceń, więc nie ma refundacji, a potrzeby są ogromne, dlatego proszę chociaż o minimalne wskazówki. Przedstawiałeś taki „uniwersalny kod” jak budować poczucie bezpieczeństwa i zaufania w zabiegach gdzie jest aplikowany dotyk nawet u osób z problemami akceptacji siebie lub z awersją do dotyku. Możesz rozwinąć temat?
3. Wiem że nie prowadzisz obecnie kursów dotyczących koncepcji IMBW, a tam jest poruszanych sporo aspektów psychosomatycznych. Proszę czy możesz przybliżyć chociaż w punktach jak postępować z osobami po silnym epizodzie stresowych, którzy korzystają jednak z innych zabiegów: min. ofiary przemocy lub po urazach, traumie. Także „relaksację” jako warunek, wstęp do skuteczności innych zabiegów w pracy z człowiekiem, z uwagi na różne cele.
4. Mam pytanie, jak to się stało że w praktyce zajął się pan tematyką: dotyku nie tylko w terapii, ale w komunikacji interpersonalnej? Jeśli zaczynał pan od pracy klinicznej? (…)
5. Coraz bardziej przekonuje mnie opcjonalna praca poprzez luźne ubranie, jeśli jest taka sytuacja i nie ma innych możliwości. Wiem że chodzi tu - w pracy z człowiekiem - o bardzo subtelną pracę z dotykiem, z tkanką łączną, nie tyle dosłownie masaż. Proszę o więcej.
- Trochę zawiłe te pytania, bardzo obszerne tematy, ale rozumiem. Chodziło w sumie o prezentacje i rozmowy na dwóch konferencjach: w Jaśle i w Tesalonikach w Grecji, rozmowy na forach, tematy dotyczące reakcji psychosomatycznych na sam dotyk, nie tylko na masaż.
To dosyć ważne tematy, a jeśli mają być przedstawione w punktach, to raczej jako podstawowy standard postępowania, a nie jako uniwersalne metody. Proszę mieć na uwadze iż to są jedynie doświadczenia praktyka, trudne także o jednoznaczne badania naukowe z uwagi na tak rozległą tematykę. Mogę się jedynie pokusić o podstawowe wskazówki, natomiast z czasem zapraszam zainteresowanych na szkolenia.
Na końcu artykuły linki do poprzednich artykułów o podobnej tematyce.
A. Zanim rozpoczniemy zabiegi, sesje:
- Gdzie i kiedy się zaczyna. Wszystko zaczyna się od zrozumienia tzw. „oferty”, dalej wstępnej rozmowy jeszcze przez telefon i później już przed zabiegiem, masażem, sesją, w zależności od kwalifikacji i kompetencji. Warto je krótko przedstawić.
Podstawowe pytania. Warto je zadać na wstępie: Jakie są pana, pani oczekiwania, potrzeby. Oczywiście co do zabiegów, sesji i jeśli są w zakresie naszych usług.
- Podstawowe informacje. Wstępny wywiad zdrowotny i jeszcze przed przystąpieniem do zabiegu, informujemy min.: jak będzie przebiegał zabieg, jakie partie ciała będą masowane/dotykane i zrozumiale tłumaczymy jak się przygotować.
- Nie tylko semantyka. Unikamy określenia typu masaż całościowy, raczej masaż ogólny ze szczególnym opracowaniem. (…) Masaż całościowy powoduje czasem sporo nieporozumień.
- Opcja zabiegu poprzez ubranie. Bywa tak iż wstępną pierwszą sesję, możemy przeprowadzić u korzystającego, ubranego w luźny strój, lub pośrednio pracujemy poprzez ubranie, a bezpośrednio np. tylko z twarzą, stopami, łydkami, to zależy od zakresu. Natomiast jeśli jest to zabieg, masaż ogólny, osoba podczas zabiegu powinna być cały czas przykryta, a odsłaniane są jedynie aktualnie masowane partie ciała, min. kwestia temperatury, komfortu, możliwych problemów fizjologicznych, reakcji na uwalnianie napięć, etc.
Warto zastosować się do standardu: Pacjent, podczas zabiegu jest przykryty, odsłaniamy jedynie aktualnie masowaną część ciała.
5. Podstawa to cel zabiegów, a nie metody. Nie możemy także zakładać że klient czy pacjent wie dokładnie na czym polega dany zabieg, jw. Z drugiej strony promowanie wybranych metod, powoduje iż klienci wcześniej sięgają po informacje w Internecie i czasem przychodzą z mocną sugestią, przekonaniem jak powinna przebiegać dana metoda.
B) Poczucie sprawczości, czyli to mój masaż, moje decyzje.
6. Przed rozpoczęciem zabiegów pytamy w jakiej pozycji jest komuś wygodniej, naturalnie.
- Pozycja podczas zabiegów, dotyczy dłuższych zabiegów, sesji. Dla lepszej komunikacji i komfortu, jeśli dana osoba tego potrzebuje, stara się utrzymać kontakt wzrokowy lub werbalny, jest bardzo napięta, itd. warto zaproponować aby na początku położyła się w wygodnej pozycji, bez sugerowania w jakiej. Dlaczego? Możemy od razu zaobserwować, iż ktoś kładzie się na plecach lub w pozycji na boku. Wtedy rozpoczynamy zabieg tak aby był właśnie utrzymany kontakt wzrokowy lub werbalny.
Tradycyjnie czy według potrzeb? Większość tzw. masaży relaksacyjnych, całościowych (ogólnych) lub tzw. zabiegów na ciało, w nurcie Spa, rozpoczyna się najczęściej od ułożenie się klienta na brzuchu i początkowo masażu grzbietu. W sytuacjach które tu omawiamy jest inaczej. Ponieważ w pozycji leżąc na brzuchu, zwłaszcza w potrzebie kontaktu wzrokowego, werbalnego, będzie niewygodnie, spowoduje to napięcie, dyskomfort. W obecnym czasie coraz częściej bez względu na cel zabiegów, pacjenci mają potrzebę rozmowy.
Poduszki, wałki, opcjonalnie. W klasycznych formach masaży, mamy tendencje do podkładania specjalnych wałków od razu, co sugeruje, a czasem wręcz wymusza pewne pozycje. Pytamy o to czy coś podłożyć, w zależności od początkowej wybranej pozycji.
C) Faza wstępna.
- Opcjonalnie zaczynamy poprzez ręcznik. Jeśli już rozpoczynamy zabieg, to pierwszy dotyk, wstępne uciski, można przeprowadzić poprzez „nakrycie”. Korzystamy z jednorazowych ręczników, włóknin, itp. A dopiero na to ewentualnie przykrywamy ręcznikiem, który po wstępnych chwytach, ściągamy tak, aby zostały zakryte niemasowane partie ciała.
- Konsekwencja dotyku. Od pierwszego dotyku, choć jeszcze nie właściwego masażu, staramy się utrzymać w miarę możliwości stały kontakt, przechodząc do poszczególnych chwytów. Rozpoczynamy od prostych technik, bez niepotrzebnej stymulacji, z większą amplitudą i mniejszą częstotliwością. Dopiero po kilku pierwszych sekwencjach poprawiamy ewentualnie ręcznik, dodatkowo okrywamy, czy podkładamy pod stopy wałki, w zależności od ułożenia i rodzaju zabiegu. Nie zaczynamy od razu od olejków, czy innych preparatów.
- Spontaniczne szukanie komfortowej pozycji. Bywa że pacjent w tym momencie przyjmuję po pierwszych technikach, bardziej wygodną pozycje, jakby chciał się inaczej ułożyć.
D) Podstawowe wskazówki do właściwej pracy
Pierwsze chwyty, techniki które mogą być odczuwane jako wstępna relaksacja, są także w rzeczywistości okazją do palpacyjnej diagnostyki ogólnych napięć oraz reakcji na sam dotyk. Można także wyczuć minimalne restrykcje tkankowe, preferencje do ułożenia, itd.
- Jakimi częściami dłoni zaczynamy zabiegi. U osób bardzo napiętych, wrażliwych, lub jeśli jest dla nich trudny odbiór dotyku, podstawowe chwyty wykonujemy miękkimi strukturami dłoni, lub później przedramionami. Daje to możliwość stopniowania nacisku i później głębszej pracy, a także aby pacjent nie odczuwał głębszej interwencji. Nie pracujemy od razu poszczególnymi palcami. Miękkość wyniosłości dłoni, kłębu i kłębiku sprawiają iż praca z człowiekiem może być odpowiednio głęboka, ale bez poczucia głębszej ingerencji.
Początkowo bez środków poślizgowych. Wstępnie mamy dodatkowe informacja na temat stanu skóry i tkanek bardzie powierzchownych, na tyle na ile jest to możliwe staramy się wyczuwać różnice temperatur, natłuszczenia, pracę warstwową tkanek miękkich. Po wstępnym rozeznaniu dopiero warto zastosować odpowiednie środki.
12. Płynność, elastyczność i przejście z kontaktem dotykowym. Bardzo ważna jest płynność i elastyczność wykonywania poszczególnych technik. Stosuje się tzw. techniki pętlowe, polegające na tym, iż pierwszy chwyt jest miękki, powierzchowny, wracamy do połowy amplitudy danej techniki i dopiero kolejnym razem chwyt jest głębszy, właściwy. Próbujemy to zsynchronizować z oddechem, wycofując się lub uwalniając napięcie podczas wydechu.
13. Miękko, głęboko, warstwowo, bezboleśnie. To dotyczy przede wszystkim mojego podejścia do pracy z ludźmi i pierwotnie także koncepcji Integracyjnego Masażu Body Work. Ale te cztery warunki są standardem w różnych celach i metodach. Rzecz jasna, dotyczy to umiejętności wyczucia odpowiedniej amplitudy i częstotliwości podczas poszczególnych technik, w zależności od reakcji pacjenta.
14. Techniki głębokie zbyt szybko aplikowane. Czasem bywa tak, iż zbyt głęboka praca powodują odwrotny skutek, zamiast rozluźnienia, zwiększają napięcie. Zdarza się, iż musimy się wycofać, pracować przez moment dystalnie od miejsca napięcia i powracamy.
15. Pracujemy z obwodu, potem stopniowo z miejscami problematycznymi. Zarówno silne napięcia, nadwrażliwość, awersja do dotyku, wymagają początkowej pracy dystalnej.
Uwarunkowanie jest takie, iż mamy odpowiednią ilość czasu, dajmy na to, około 90 minut. Pracujemy z wspomnianymi osobami w silnym stresie, w ogólnym zwiększonym napięciu, nadwrażliwości, czasem trudnymi do określenia od razu reakcjami nie tylko na masaż, ale na sam dotyk. Zwłaszcza jeśli jest to pierwszy zabieg, mamy czas, to jest proces!
Następne części artykułu będą dołączone poniżej. C.d.n.
_________________________________________
- W pełnym zakresie, dodatkowe informacje są zawarte w książce: Integracyjny Masaż Bodywork, masaż w odnowie biologicznej i psychosomatycznej oraz w skrypcie.
Fragmenty dostępne są na stronie: http://bodyworker.pl/1_14_ksiazki-audycje.html
W artykule wykorzystałem archiwalne zdjęcia, ponieważ nie jest to materiał czy projekt realizowany w związku z obecną sytuacją. Zajmuję się powyższą problematyką, min: psychosomatyką, pracą z osobami w silnym stresie, dotykiem w terapii, a także w komunikacji interpersonalnej, od ponad 25 lat. Więcej informacji na temat koncepcji Integracyjnego Masażu Body Work, w procesie na stronie:
http://bodyworker.pl/1_6_psychosomatyka-stres.html
Poniżej kilka artykułów dotyczących podobnych tematów:
http://bodyworker.pl/1_11_83_nie-mial-pojecia-dlaczego-tak-mozna-zareagowac.html
http://bodyworker.pl/1_11_77_miekko-gleboko-warstwowo-bezbolesnie.html
http://bodyworker.pl/1_11_60_mezczyzna-tez-czlowiek-czyli-faceci-na-zabiegach.html
http://bodyworker.pl/1_11_86_miekko-gleboko-warstwowo-bezbolesnie.-dlaczego-tak.html
Blog Bodyworker w drodze, czyli wolny zawód, to nie tylko blog, ale tożsamość zawodowa, praktyka i rozwój. Podpowiedzi jak można się rozwijać zawodowo, zwłaszcza jeśli ktoś dopiero startuje, lub nie wie co dalej i jak można ukierunkować praktykę w bezpośrednich kontaktach z człowiekiem. Co ciekawe, poprzednie blogi prowadzone przez kilka lat wykazały, iż nie wiadomo kogo rzeczywiście zainteresują i zainspirują. Pisane były zarówno dla korzystających z zabiegów, podopiecznych oraz praktyków, dyplomowanych masażystów, masażystek.
Z korespondencji wynika jednak, iż zainteresowały zarówno masażystów, fizjoterapeutów, ale także psychologów, kosmetyczki, kosmetologów, instruktorów, a także lekarzy. Ponadto kilka projektów praktycznych oraz informacji kierowanych zarówno do praktyków jak i korzystających z zabiegów nurtu body work.
Nowy blog ma o wiele szerszy zakres tematyczny, zapraszam, powyżej:
Poniżej poprzednie blogi, prowadzone przez kilka lat:
https://masazystawdrodze.wordpress.com/
W drodze, czyli dla tych którzy cenią sobie bezpośrednie spotkania,
wymianę doświadczeń, kontynuację nauki, chcą uczestniczyć w wykładach,
warsztatach w celu poszerzenia horyzontów, rozwoju zawodowego i osobistego.
Słowem różne tematy nie tylko stricte zawodowe, a termin masaż jest tutaj filarem obok promocji zdrowia.
Blog Dotyk Masaż Bodywork przede wszystkim dla praktyków: https://dotykmasazbodywork.wordpress.com/
Blog Bodywork Piotr Szczotka in english: https://bodyworkpiotrszczotka.wordpress.com/
Z podziękowaniem za współpracę, gościnność i zaproszenie na wykłady, prezentacje, warsztaty w szkołach na uczelniach i w firmach.
W drodze, program dla firm w miastach lub podczas konferencji w terenie.
Sporo rozpoczynających praktykę osób pyta czy to ma sens, kupić sobie krzesło i masować podczas wydarzeń, w firmach, na spotkaniach. Czy ma sens to zależy co masz faktycznie do zaoferowania. Dla mnie masaż na krzesłach jako praktyka miał sens jak zaczynaliśmy takie projekty, czyli ponad 20 lat temu, ale dzisiaj potrzeby są zupełnie inne. Oczywiście podczas tzw. wydarzeń, spotkań krzesło króluje (tradycja work-site), także praktyczna mobilna mata (opcjonalnie), ale już w firmach, w bardziej kameralnych warunkach krzesło to archaizm.
Dla mnie jako praktyka, sukcesem jest także przeniesienie zachowań prozdrowotnych poza pracę, do życia prywatnego. Czyli słów kilka o masażu i ewolucji projektów dla firm:
FIRM, GABINETÓW, SPA, U PAŃSTWA NA MIEJSCU
ZAPRASZAM DO WSPÓŁPRACY W POLSCE I ZAGRANICĄ
SKRYPT I LITERATURA DOTYCZĄCA TEMATU